Պատմվածքի հերոսը 13 տարեկան էր։ Հեծանվով աշխատում էր որպես ցրիչ։ Մեծ սեր ուներ երաժշտության հանդեպ։ Նա որոշ բաներ ուտելիքից և հագուստից ավելի բարձր էր դասում։
Մայրը փորձում էր արդարացնել իր տղային, քանի որ այն, ինչ Վիլլին գնում էր, նրան նույնպես դուր էր գալիս, և դա պարզապես պարզ իր չէր, որ բոլորը կարող են գնել։ Առհասարակ նա երթևեկում էր հեծանվով, շատ էր գնահատում իր մոր աշխատանքը, և ես այս պատմվածքը կարդալուց հետո հասկացա նաև, որ Վիլլին կյանքում չէր մոռանում ոչ մի իր, որը մնացել եր նրա հիշողություններում։
Մխիթար Սեբաստացի կրթահամալիր, քոլեջ, 1-2 կուրս
Տիգրան Միրիջանյան 